اول: بیت‌المقدس
(خانه مقدس) نام شهری‌ست که چند اسم دیگر هم دارد؛ مثل اورشلیم.
گو بزرگترین بدشانسی این قطعه از خاک زمین این است که گره
"خورده"/"زده‌شده" به تاریخ ادیان آسمانی. چه خون‌ها که برای تصاحب
این شهر در طول اعصار ریخته شد و ریخته خواهد شد؛ از بس که مقدس بود و است! ... شهر
مقدّس ... و عجب!
در دوره جنگ‌های صلیبی، و «براساس سخنرانی‌های پاپ اوربان دوم،
آمرزش فقط نصیب کسانی می‌شد که در جنگ برای بازپس‌گیری بیت‌المقدس کشته می‌شدند.»
و اینک ... !
دوم: ترامپ با به رسمیت شناختن بیت‌المقدس به عنوان پایتخت اسراییل،
هدیه گران‌بهایی به افراطیون مذهبی داد؛ از شیعه، سنی و یهودی که کاسبان جنگ‌اند.
سوم: به این
ترتیب به نظر می‌رسد سرعت حرکت قطار عربی به‌سمت اسراییل، که در پی افزایش قدرت منطقه‌ای
ایران و نزاع سعودی – ایرانی افزایش یافته بود، کُند خواهد شد، از یقین اعراب به اولویت
دشمنی با جمهوری اسلامی ایران کاسته خواهد شد و
این البته لزوما به معنی ترمیم رابطه باشگاه سعودی با ایران نیست. اعراب سرگشته‌تر
از همیشه خواهند شد؛ این‌که جانب کدام سوی تاریخ و فردا را بگیرند؛ هلال شیعی ِ ایرانی
را یا بیت‌المقدس اسراییلی را؟
چهارم: جمهوری
اسلامی ایران، کل موجودیت اسراییل را به رسمیت نمی‌شناسد از این روست که باید در مواجهه
با خروشی چنین علیه حماقت مصیبت‌افزای ترامپ، این سوال را مطرح کرد که وقتی روسیه فروردین
ماه امسال اعلام کرد: «لازم می‌دانیم، اعلام کنیم در این رابطه، اورشلیم غربی (غرب
بیت‌المقدس) را پایتخت طرف مقابل (رژیم صهیونیستی) می‌دانیم»، دقیقا چه کردیم؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر