احمدی‌نژاد تنها با 642هزار رای بیشتر از کروبی راهی مرحله دوم انتخابات سال 84 شد و 17 میلیون نفر در مرحله دوم، برای «نه» به رفسنجانیِ آن روزها بود که راه ریاست 8 ساله جمهوری را برای او هموار کردند تا ته این سطر 8 ساله، از ترس تکرار او، باز طور دیگری رای بدهند! حالا که هر از چند گاهی نزاع بر سر ریاست ستاد انتخاباتی روحانی در برخی شهرها به گوش می‌رسد، باید باور کرد کسانی از فعالان سیاسی و انتخاباتی، برای چندمین بار مغروق غرور شده‌اند، مردم را دست‌کم گرفته‌اند و سهم‌خواهی و ستاد نشینی و بزاق دهان را برای تصاحب پست‌های دولتی و حکومتی در دولت دوم روحانی قورت دادن، بر بالا و بالا بردن آرای او ترجیح می‌دهند. گردهم آمدن در گروه‌های تلگرامی که همه همدیگر را تایید می‌کنند و برای هم گل و ماچ می‌فرستند، یا نهایتا صدور سخنرانی‌های احساسی و تکراری و ملال‌‌انگیز در سالن و حیاط ستاد تبلیغاتی، و در جمع هوادارانی که تصمیم خود را برای رای به روحانی گرفته‌اند، فقط به کار تزیین و معطر کردنِ آن بزاقِ سمی پیش‌گفته می‌‌آید و گرنه کیست نداند که روحانی، تحت آماج حمله و تخریب مستقیم و غیرمستقیم رسانه ملی و رسانه‌های سپاه و خطبای انقلابی و امثال کیهان و کارتل رسانه‌ای قالیباف، به روشنگری در جمع مردمی نیاز دارد که زیر بار فشار اقتصادی، عزت خود را له‌شده می‌بینند، نه موبایل هوشمند دارند و نه می‌دانند ایموجی گل و ماچ چیست، تحت بمباران تبلیغاتی در تلویزیون و پایگاه‌های تولید «بصیرت»، باورشان شده اصلا تباهی اقتصادی سال‌های احمدی‌نژادی افسانه بوده، اگر هم بوده باید فراموش شود چون مهم نیست روحانی توانست جلوی ویرانی بیشتر را بگیرد؛ مهم این است که اتوپیایِ تازه برآمده «اقتصاد مقاومتی» اجرا نشده!
... همه آن‌ها اما «رای» دارند، بسیاری‌شان لابد هنوز تردید دارند؛ شاید بخواهند دل به ماورالطبیعه ببندند که صاحب اختیارِ مدفن امام هشتم حتما بهشت را تضمین می‌کند و قس علی‌هذا!
حضرات بر آن بزاق‌ها افسار بزنند لطفا.
پ.ن: اصلاح‌طلبان زنجان، انتخابات سال گذشته مجلس را به این دلیل باختند که هم شورای نگهبان فقط یک نفرشان را تایید صلاحیت کرد (آن هم با تاخیر بسیار) و هم این‌که نتیجه دور اول، آنچنان مغرورشان کرد که دور دوم را جدی نگرفتند و نتیجه نهایی را با کمتر از 800 تک رای کمتر، به رقیب اصولگرا واگذار کردند (کاندیدای محترم اصلاح‌طلب، ایام نوروز را رفت سفر عتبات در حالی که رقبا از این محله به آن محله و از این مسجد به آن مسجد در حال ترویج خود بودند. در روز رای‌گیری هم مردم هوادار او، چیدن تره آش را در هوای خوب اردیبهشت به رای دادن ترجیح دادند، نرخ مشارکت سقوط کرد و اصولگرایی پُرپول و خرج شد: «نماینده»).
عبرت مال ما آدم‌هاست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر